Wimie Wilhelm

Vanmorgen is, na een zeer kort ziekbed, overleden mijn regisseuse en lieve vriendin Wimie Wilhelm. Toen ik een aantal jaren geleden in de problemen was met een opstartende show, hielp ze me direct vakkundig uit de brand. Sindsdien is er een hechte vriendschap en een bijzonder vruchtbare samenwerking ontstaan.

Wimie was bij het grote publiek misschien wat minder bekend, maar in de theater- en cabaretwereld genoot ze respectvol aanzien. Ze regisseerde groot en klein, niemand was te min voor haar. Door haar feilloze theaterintuïtie, haar groot analytisch vermogen en het enorm aantal vlieguren dat ze maakte, kon ze razendsnel de vinger op de zere plek leggen, rake beslissingen nemen en briljante oplossingen aandragen om zodoende een voorstelling naar een hoger plan te trekken. Voor menig cabaretier is ze een rots in de branding geweest in het lastige proces van het ontwikkelen van een nieuwe show. Zo ook voor mij.

Ik mis nu al haar warme vriendschap, haar grote hart met ruimte voor iedereen, haar markante stem en dito persoonlijkheid, haar vakmanschap, haar grote gevoel voor humor en het ongebreidelde plezier dat we hadden in het maken van een goede voorstelling.

Mensen als Wim kunnen we eigenlijk gewoon niet missen.

Ik wens ieder die haar lief heeft, ook namens Jenny Arean, met wie Wimie en ik de voorstelling ‘Gedeelde Smart’ hebben gemaakt, alle liefs en sterkte.

Apegapen

Lieve bezoeker van mijn website,

Hoe staan de zaken?

In huize Kaandorp líggen de zaken vooral. Ik was vermoeider dan ik dacht, na de afgelopen tournee en de daaropvolgende nogal intensieve feestdagen. Met ons bejaarde hondje, dat inmiddels stokdoof is en slecht ziet, hang ik op het ogenblik het liefst de hele dag als twee bejaarden op de bank.

De bewuste tournee was overigens een doorslaand succes, al zeg ik het zelf, met overal uitverkochte zalen en een laaiend publiek. Waarvoor hartelijk dank! Ik was op stap met Jenny Arean, de onbetwiste keizerin van het betere Nederlandse lied. Nou, dat hebben we geweten. Mevrouw Arean is uit 1942, dus rekent u maar uit, maar ze heeft nog immer een roestvrijstalen strot plus de conditie van een bootwerker. Hele zalen blies ze omver, het publiek in verbijstering achterlatend, waarna wij een welverdiende borrel gingen drinken. Die borrels duurden vaak langer dan de voorstelling zelf, omdat we overal in het land wel mensen kennen en het meestal veel te gezellig werd. Bovendien hadden we vijf muzikanten bij ons, en met muzikanten is het sowieso altijd feest. Vraag niet hoe onze stemmen het allemaal volgehouden hebben.

Oorspronkelijk zouden we maar een half seizoen spelen, maar door corona (je zou het bijna alweer vergeten zijn) moesten we steeds maar schuiven en verplaatsen (wat overigens voor alle voorstellingen is gelukt, behalve voor Tilburg, sorry daarvoor!). Ook zijn er wegens grote vraag veel voorstellingen bijgeboekt, waardoor we uiteindelijk dertien keer in Carré hebben gestaan, wat wij natuurlijk heel erg leuk vonden. Alles bij elkaar waren we daardoor uiteindelijk anderhalf seizoen onder de pannen.

Van de zomer zijn we zelfs ook nog op ‘Waddenzeetournee’ geweest. Een klipper met kapitein bracht ons naar alle eilanden, alwaar we in het/de ter plaatse beschikbare dorpshuis/gymzaal/kerkzaaltje/campingkantine optraden. Ik zie Jenny nóg zitten met een jenever en een gebietst sigaretje, midden in de nacht op het terras van ’t Zwaantje in West Terschelling, innig tevreden na een vrolijk optreden in Midsland. Zo wil ik ook wel tachtig worden. Het was kortom een zonnige en zeer memorabele tocht.

Inmiddels is de show ook opgenomen voor tv en op kerstavond op NPO1 uitgezonden, met mooie kijk- en waarderingscijfers tot gevolg.

Dus de tour is nu officieel ten einde. Wat nu?

Geen idee. Of eigenlijk: meerdere ideeën, maar ik gun mezelf even een kleine adempauze. Ik heb dus nog geen nieuwe show in de planning, ik laat het even komen zoals het komt. Zodra er weer zicht is op een voorstelling laat ik dat uiteraard weten via deze website en mijn social media.

Ondertussen wens ik iedereen een heel mooi 2023. Het is nu nog een beetje nat en donker buiten, maar de dagen zijn alweer aan het lengen en op een dag is het weer lente.

Tot gauw!

Liefs,

Zomer 2022

Lieve bezoeker van mijn website,

Hoe staan de zaken? Op vakantie geweest? Of dan toch op z’n minst een dag in de branding van de Noordzee gelegen?

Ikzelf heb eind juni met man, schoonzus en schoonvader (88) een huttentocht door de Vogezen gemaakt. Dat wilde mijn schoonvader nog graag een keer doen en dat is hem glansrijk gelukt. Waarvoor hulde! Het was heerlijk weer en ook wonderschoon daar in de bergen, met veel meertjes en klaterend water. Wel hadden man en ik vlak voor de tocht op het kampeerterrein te kampen met een toch nog onverwachte coronabesmetting, maar met veel paracetamols bleven we aardig op de been.

In juli ben ik met mijn collega Jenny Arean op Waddenzeetournee geweest. We hadden een zeilschip met schipper gehuurd en we zijn samen met onze muzikanten en de technische crew de hele TVTAS af geweest. Het was een zeer vrolijke en zeer Nederlandse tocht, met blauwe luchten, stapelwolken, wind, water, getijden, bollende zeilen en weidse vergezichten. En tevens met gastvrije en enthousiaste eilandbewoners, (iets te veel) drank en nachtelijke zwempartijen.

En nu staat het nieuwe seizoen voor de deur. Eigenlijk zou onze tournee al afgelopen zijn, maar in het afgelopen najaar en voorjaar zijn door het welbekende virus tóch nog veel gaten gevallen, dus die gaan we dit najaar weer allemaal inhalen. Niet dat we daar tegenop zien, want we hebben enorme lol in ons programma. En het publiek gelukkig ook.

Doordat mensen de kaartjes voor veel van de voorstellingen al in huis hadden, en de show daarna werd verplaatst, zijn er helaas niet veel kaarten meer beschikbaar. Er zijn een paar shows bijgeboekt in Carré, en daar is nog wel enige kans op kaartjes, heb ik begrepen. Enfin, check de speellijst, daar wordt het bijgehouden.

Ondertussen ben ik hier een trapje aan het schuren. Ik ben namelijk heel gewoon gebleven. Tegen de tijd dat ik het toneel weer op moet zal ik het zaagsel uit mijn haar schudden en een leuke jurk aan doen.

Tot dan!

Liefs,

Foto door: Hilde Harshagen